คนที่ไม่มีอะไรทำในชีวิตนั้น เป็นคนกลุ่มเดียวกับคนที่ใช้เวลาส่วนใหญ่ในการแพร่กระจายข่าวลือและความเท็จ ซึ่งเหตุผลหลัก ๆ มาจากการที่จิตใจของพวกเขาไม่มีความคิดที่เป็นประโยชน์
رَضُوا بِأَنْ يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ
“พวกเขายินดีในการที่พวกเขาจะอยู่กับบรรดาผู้ที่อยู่เบื้องหลัง และได้ถูกประทับตราไว้แล้วบนหัวใจของพวกเขาแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่เข้าใจ” (อัตเตาบะฮฺ 9: 87)
เมื่อคุณพบว่าคุณอยู่เฉย ๆ ไม่ได้ทำอะไร จงเตรียมตัวพบกับความหดหู่และความสิ้นหวัง เพราะการอยู่เฉย ๆ จะทำให้จิตใจของคุณนึกถึงความยากลำบากในอดีต ในปัจจุบัน และในอนาคตอย่างไม่มีจุดหมาย ผมจึงขอเตือนคุณด้วยความหวังดีว่า ให้คุณทำสิ่งที่เป็นประโยชน์แทนการอยู่เฉย ๆ เพราะการอยู่เฉย ๆ นั้นเป็นการฆ่าตัวตายอย่างช้า ๆ ที่ซ่อนเร้นรูปแบบหนึ่ง
การอยู่เฉย ๆ เป็นเสมือนการทรมานทางจิตใจอย่างช้า ๆ เช่นที่ประสบกับนักโทษในประเทศจีน พวกเขาถูกจองจำอยู่ภายใต้ก๊อกน้ำ ซึ่งมีน้ำหยดออกมาทีละหยดในทุก ๆ ชั่วโมง ช่วงเวลาระหว่างที่น้ำหยดลงมา ทำให้พวกเขาส่วนมากเสียสติและกลายเป็นคนวิกลจริต
การอยู่เฉย ๆ คือการไม่สนใจในภาระหน้าที่ของตนเอง การอยู่เฉย ๆ นั้นเป็นขโมยที่มีประสบการณ์สูง และจิตใจของคุณก็จะตกเป็นเหยื่อของมัน
เพราะฉะนั้น จงลุกขึ้นและวิงวอนขอดุอาอ์ อ่านหนังสือ สรรเสริญอัลลอฮฺ ศึกษาหาความรู้ เขียนเรื่องราวต่าง ๆ จัดห้องสมุด ซ่อมแซมสิ่งของต่าง ๆ ในบ้านของคุณ หรือทำสิ่งอื่น ๆ ที่มีประโยชน์ที่ทำให้การอยู่เฉยของคุณหมดไปได้ ที่ผมพูดแบบนี้ก็เพราะผมต้องการให้คุณมีชีวิตที่ดีขึ้น
จงขจัดความเบื่อหน่ายด้วยการทำงาน เมื่อคุณนำคำแนะนำง่าย ๆ นี้ไปใช้เพียงข้อเดียว คุณได้เดินทางไปถึงครึ่งหนึ่งของหนทางสู่ความสุขแล้ว ลองมองไปที่ชาวนา ช่างไม้ และคนทำขนมปังดูสิ ลองสังเกตดูเมื่อพวกเขาทำงาน พวกเขาจะส่งเสียงร้องสร้างทำนองเหมือนเสียงร้องของนก นั่นก็เพราะพวกเขามีความสุข ในขณะที่ตัวคุณกลับทิ้งตัวลงนอนและพลิกตัวไปมาพร้อมกับเช็ดน้ำตาเพราะความทุกข์และทรมาน
เรื่อง “ขจัดความเบื่อหน่ายด้วยการทำงาน” (เขียนโดย เชคอาอิฎ อัลก็อรนีย์)
แปลสรุปความจากหนังสือ “ลา ตะหฺซัน” (Don’t be Sad)
