ลองมองดูรอบ ๆ ตัวคุณ มองไปทางขวาและทางซ้าย คุณมองเห็นคนที่กำลังเจ็บปวดและประสบกับสิ่งที่ไม่ดีต่าง ๆ หรือไม่ ทุกบ้านมีเสียงร่ำร้องและทุกใบหน้ามีหยาดน้ำตา
มีความยากลำบากมากมายเกิดขึ้นมากเท่าไหร่ และมีคนจำนวนมากมายแค่ไหนที่ประสบกับสิ่งเหล่านี้ แต่พวกเขาก็ยังฟันฝ่ามันด้วยความอดทน คุณไม่ได้เผชิญกับปัญหาของคุณอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย และปัญหาของคุณนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยมากเมื่อเทียบกับปัญหาของใครอีกหลายคน
มีคนมากมายล้มป่วยและต้องนอนอยู่บนเตียงเป็นแรมปีโดยที่พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานอยู่กับความเจ็บปวดเหนือคำบรรยายตลอดเวลา
มีผู้คนมากมายที่ไม่ได้มองเห็นแสงอาทิตย์มาเป็นปี ๆ เพราะพวกเขาถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำ พวกเขาไม่รู้จักสิ่งใดนอกจากมุมทั้งสี่ของห้องขัง
มีพ่อและแม่จำนวนมากที่สูญเสียลูกอันเป็นที่รักของพวกเขาไปในช่วงวัยเยาว์มราสดใส
มีผู้คนมากมายที่ประสบปัญหา หรืออาจถูกจับไปทรมาน
จงปลอบใจตัวเองด้วยการรับรู้เรื่องราวของคนที่อยู่ในความเดือนร้อนมากกว่าตัวคุณ พึงทราบเถิดว่าชีวิตนี้เปรียบเสมือนคุกสำหรับผู้ศรัทธา เป็นที่พำนักของความโศกเศร้าเสียใจ ในยามเช้าบรรดาปราสาทใหญ่โตต่างคับคั่งไปด้วยผู้คน แต่เพียงพริบตาเดียวเมื่อความหายนะมาเยือน อาคารเหล่านั้นก็มีแต่ความรกร้างว่างเปล่า
ชีวิตอาจจะมีความสงบสุข มีสุขภาพร่างกายที่ดี มีความร่ำรวยล้นเหลือ และมีลูกหลานที่แข็งแรงสมบูรณ์ แต่ในขณะเดียวกันเพียงชั่วข้ามคืน ความยากจน ความตาย การพลัดพราก และความเจ็บป่วยก็อาจสับเปลี่ยนเข้ามาแทนที่ได้
وَسَكَنتُمْ فِي مَسَاكِنِ الَّذِينَ ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ وَتَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَرَبْنَا لَكُمُ الأَمْثَالَ
“และพวกเจ้าได้พำนักอยู่ในสถานที่ของบรรดาผู้อธรรมแก่ตัวของพวกเขาเอง และเป็นที่ประจักษ์แจ้งแก่พวกเจ้าแล้วว่าเราได้กระทำแก่พวกเขาอย่างไร และเราได้ยกอุทาหรณ์แก่พวกเจ้าแล้ว” (อิบรอฮีม 14 : 45)
คุณควรจะปรับตัวให้ได้ดั่งเช่นอูฐที่เปี่ยมไปด้วยประสบการณ์ มันจะทรุดตัวลงบนก้อนหินเมื่อมีความจำเป็น และคุณควรจะเปรียบเทียบความยากลำบากของคุณกับความยากลำบากของคนที่อยู่รอบข้างคุณและคนรุ่นก่อน คุณควรตระหนักว่าคุณอยู่ในสภาพที่ดีเมื่อเทียบกับพวกเขาเหล่านั้น และสิ่งที่คุณกำลังประสบก็เป็นเพียงแค่ความยากลำบากเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ดังนั้น จงสรรเสริญอัลลอฮฺในความเมตตาของพระองค์ จงเป็นผู้ขอบคุณในสิ่งที่พระองค์ทรงจัดสรรให้ หวังในการตอบแทนจากพระองค์ในสิ่งที่พระองค์ทรงนำกลับคืนไป และปลอบใจตัวเองด้วยอัลกุรอานโองการนี้เถิด
أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُواْ الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُم مَّثَلُ الَّذِينَ خَلَوْاْ مِن قَبْلِكُم مَّسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ
หรือพวกเจ้าคิดว่า พวกเจ้าจะได้เข้าสวรรค์ โดยที่เยี่ยงอย่างของผู้ที่ล่วงลับไปก่อนพวกเจ้า ยังมิได้มายังพวกเจ้าเลย ซึ่งบรรดาความลำบาก และความเดือดร้อนได้ประสบแก่พวกเขา (อัลบะเกาะเราะฮฺ 2 : 214)
เรื่อง “ปลอบใจตัวเองด้วยการนึกถึงผู้ที่เดือนร้อน” (เขียนโดย เชคอาอฎ อัลก็อรนีย์)
แปลสรุปความจากหนังสือ “ลา ตะหฺซัน” (Don’t be Sad)
