White Channel

อัศเศาะลาหฺ – การละหมาด

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ  إِنَّ اللَّـهَ مَعَ الصَّابِرِينَ ﴿١٥٣

          “โอ้บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย จงขอความช่วยเหลือด้วยการอดทนและการละหมาดเถิด” (อัลบะเกาะเราะฮฺ 2 : 153)

 

หากคุณถูกรุมล้อมด้วยความกลัวและความกังวล จงลุกขึ้นละหมาดเถิด จิตใจของคุณจะรู้สึกสบายและผ่อนคลาย ตราบใดที่คุณยังละหมาดด้วยหัวใจที่ตื่นตัวและบริสุทธิ์ใจ ละหมาดย่อมมีผลต่อคุณอย่างแน่นอน

เมื่อท่านนบี  ประสบกับความยากลำบาก ท่านจะกล่าวว่า “โอ้บิล้าล โปรดทำให้เราได้ผ่อนคลายด้วยการละหมาดเถิด” การละหมาดคือความปลาบปลื้มยินดีของท่าน มันคือความปีติยินดีในสายตาของท่าน

ฉันได้อ่านชีวประวัติของผู้มีคุณธรรมหลายท่าน ซึ่งหันหน้าสู่การละหมาดเสมอ เมื่อต้องเผชิญกับปัญหาและความยากลำบาก กลุ่มคนเหล่านี้คือคนที่ละหมาด กระทั่งได้รับความเข้มแข็ง ความมุ่งมั่น และความแนวแน่

การละหมาดเคาฟฺ (ที่ปฏิบัติในช่วงสงคราม) ได้ถูกบัญญัติมาเพื่อสถานการณ์ที่แขนขาต้องต่อสู้ เกรงว่าศีรษะจะหลุดหาย และวิญญาณจะล่องลอยออกจากเรือนร่าง เป็นช่วงเวลาที่ความเข้มแข็งและความมุ่งมั่นจะประสบแต่เฉพาะผู้ที่ละหมาดด้วยความจริงใจเท่านั้น

คนในปัจจุบันที่ถูกเล่นงานจากการเจ็บป่วยทางจิตใจ ควรหันหน้ากลับไปยังมัสญิด ไปที่นั่นเพื่อสุญูดและแสวงหาความโปรดปรานของอัลลอฮฺ หากเราไม่ปฏิบัติตามนี้ น้ำตาจะแผดเผาดวงตาของเรา และความโศกเศร้าจะทำลายประสาทของเรา

การดำรงรักษาการละหมาด 5 เวลาอย่างจริงจัง จะทำให้เราได้รับความจำเริญที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือการยับยั้งตัวเราจากความชั่ว และได้รับการเลื่อนสถานะ ณ ที่อัลลอฮฺ สุบหานะฮุ วะตะอาลา การละหมาดเป็นยาชั้นเลิศในการบำบัดความเจ็บป่วยของเรา เพราะมันจะสูบฉีดความศรัทธาเข้าไปในจิตวิญญาณของเรา ผู้ที่ปลีกตัวเองออกห่างจากมัสญิดและการละหมาด เขาจะประสบกับความทุกข์ ความโศกเศร้า และชีวิตที่ขมขื่น

 

فَتَعْسًا لَّهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ

“ความหายนะจะประสบกับพวกเขา และพระองค์จะทรงทำให้การงานของพวกเขาไร้ผล” (มุฮัมมัด  47 : 8)


เรื่อง “อัศเศาะลาหฺ – การละหมาด” (เขียนโดย เชคอาอฎ อัลก็อรนีย์)

แปลสรุปความจากหนังสือ “ลา ตะหฺซัน” (Don’t be Sad)

error: ขอบคุณที่ติดตามครับ