ความรู้ที่ดีที่สุด
#อ.ยูซุฟ ศรีมาลา
5 MIN.READ
….
สิ่งที่นักวิชาการได้พูดเกี่ยวกับความรู้
คือเรื่องที่ความรู้จะประเสริฐจะมีเกียรติแค่ไหน
ก็ขึ้นอยู่กับสิ่งที่เราได้เรียนรู้ในสิ่งนั้น
แน่นอนปฏิเสธไม่ได้ว่าการเรียนรู้เกี่ยวกับอัลลอฮฺ
เป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุด สำคัญที่สุด ยิ่งใหญ่ที่สุด
เพราะเรียนเกี่ยวกับพระเจ้า
เรียนเกี่ยวกับพระบัญชา คำสั่งใช้คำสั่งห้ามของอัลลอฮฺ
…
ทำไมวิชาอากีดะฮฺจึงเป็นวิชาที่สำคัญมาก
ก็เนื่องจากว่าเรียนเกี่ยวกับอัลลอฮฺ
เกี่ยวกับการให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺ
เรียนสิ่งที่มันการตั้งภาคีกับอัลลอฮฺ
.
ท่านอิหม่าม อิบนุ อัลกอยยิม บอกว่า
ความรู้ที่มันยิ่งใหญ่ที่สุด ประเสริฐที่สุด สูงส่งที่สุด
ก็คือการเรียนรู้เกี่ยวกับอัลลอฮฺ
เพราะไม่มีความรู้ใดที่จะยิ่งใหญ่กว่านี้แล้ว
ฉะนั้นการรู้จักอัลลอฮฺเป็นสิ่งจำเป็น
โดยเฉพาะความรู้ที่เราจะต้องปฏิบัติกับอัลลอฮฺ
เรียนถึงพระนามต่างๆคุณลักษณะต่างๆของพระองค์
เราจะรู้สิ่งต่างๆเหล่านี้ได้อย่างไร
ก็แน่นอนเราเรียนรู้จากอัลกุรอานและซุนนะฮฺของท่านนบี
ที่อัลลอฮฺได้บอกถึงพระนามของพระองค์
และคุณลักษณะของพระองค์ในอัลกุรอาน
และสิ่งที่ท่านนบี ศอลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้บอกเอาไว้
สิ่งที่เราได้เรียนรู้จากอัลกุรอานและอัลฮะดีษนี่แหละ
เป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้เราได้รู้จักอัลลอฮฺ
…
มนุษย์ปฏิเสธไม่ได้ว่า
ชอบที่จะกินอะไรที่มันอร่อย
ถ้าเราได้ชิมแล้วมันถูกปาก เราก็จะกินต่อ
บางครั้งไม่อยากจะอิ่มด้วยซ้ำ
และอาหารที่เป็นอาหารที่เรารู้จักกัน
ก็จะมีรสชาติที่เป็นพื้นฐานของมัน
ถ้าแตกต่างไปจากนี้มันก็จะไม่อร่อย
แกงส้มมันจะต้องเปรี้ยวนำอย่างนี้เป็นต้น
ต้มส้มก็จะออกหวานๆหน่อย
นี่คือรสชาติพื้นที่ฐานที่คนเค้ากินกันแบบนี้
นี่คือการได้ลิ้มลองได้ชิมที่มันเป็นรูปธรรม
…
เหมือนกันเราอยู่ในดุนยาเราก็ต้องมีความรู้ต้องศึกษา
สิ่งที่เราจะต้องได้รับและจำเป็นกับชีวิตของเรา
นั่นคือการได้รู้จักอัลลอฮฺ
การได้ศึกษาทำความเข้าใจ
และก็ปฏิบัติกับอัลลอฮฺอย่างถูกต้อง
ท่านมาลิก อิบนุ ดีนาร จึงได้บอกว่า
(ภาษาอาหรับ)มีชาวดุนยาที่เขาออกจากดุนยานี้ไป
เสียชีวิตไปทีละคนๆ
(ภาษาอาหรับ)แต่เขาไม่ได้ลิ้มลองสิ่งที่ดีที่สุดในดุนยานี้
ก็มีคนถามท่านว่า “มันคืออะไร”
ท่านก็เลยบอกว่า(ภาษาอาหรับ)การรู้จักอัลลอฮฺ
ฉะนั้นใครที่จากดุนยานี้ไปแล้วยังไม่ได้รู้จักอัลลอฮฺ
แสดงว่าเขายังไม่ได้ถึงสิ่งที่มันดีที่สุด
ยังไม่รู้จักสิ่งที่ดีที่สุดคือรู้จักอัลลอฮฺ
เพราะอัลลอฮฺสร้างเขามาให้ทุกอย่างแก่เขา
แต่เขากลับไม่รู้จักผู้สร้าง
ไม่รู้จักอัลลอฮฺไม่เคยซุหยูดกับอัลลอฮฺ
หรือเป็นคนที่ฝ่าฝืนต่ออัลลอฮฺต่อพระเจ้าตลอด
เขาจึงไม่ได้ความอร่อยไม่ได้ลิ้มลองอะไรเลย
แต่ใครที่จะได้ลิ้มลองอันนี้
และรสชาติที่ดีที่สุดคือรู้จักอัลลอฮฺ
และคนที่รู้จักอัลลอฮฺจริงๆ
บรรดาผู้รู้คนที่ยำเกรงอัลลอฮฺ
เขาเอร็ดอร่อยเขามีความสุขขนาดไหน
กับการที่ได้รู้จักอัลลอฮฺ
เราอาจจะเป็นคนนึง
เรารู้จักอัลลอฮฺเรายอมรับในความเป็นพระเจ้า
แต่จะเอร็ดอร่อยแค่ไหนมันอยู่ที่
อีหม่านของเราการรู้จักอัลลอฮฺมากน้อยแต่ไหน
การปฏิบัติของเรา
ทำไมคนที่เขายืนละหมาดแล้วเขารู้สึกอร่อย
แต่เรายืนละหมาดเราอยากจะเลิก
ทำไมคนถือศีลอดมันหิวแต่อร่อยในการทำอิบาดะฮฺ
แต่บางคนอยากจะละแล้วมันไม่ไหว
บางคนเหนื่อยในการทำอิบาดะฮฺ
ไปฮัจย์เหนื่อยแต่เหนื่อยแล้วอร่อยเหนื่อยแล้วมีความสุข
แต่บางคนเหนื่อยแล้วก็ไม่ไหว
คนเซาะดะเกาะห์ไปทำไมบริจาคได้บริจาคดี
เราจะออกซักนิดซักหน่อยไม่อยากจะจ่าย
.
มันไม่เหมือนกัน
การที่รู้จักอัลลอฮฺและรู้ว่า
อะไรคือความสุข ความดีที่มันจะเกิดขึ้นกับเขา
เขาก็จะปฏิบัติด้วยอิหม่าน ด้วยความสุขที่เกิดขึ้น
ฉะนั้นขอให้เราเป็นชาวดุนยา
ที่จากดุนยานี้ไป ได้รู้จักอัลลอฮฺอย่างลึกซึ้ง
และได้ปฏิบัติกับอัลลอฮฺในความเป็นบ่าวที่แท้จริง
และนั่นคือการได้ลิ้มลองได้ลิ้มรสสิ่งที่ดีที่สุด
ก่อนที่เราจากดุนยานี้ไป
