นี่เป็นครั้งแรก ที่ได้ใคร่ครวญความหมายคำดำรัสของอัลลอฮฺที่ว่า
لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
ไม่มีความหวาดกลัวใด ๆ แก่พวกเขา และพวกเขาจะไม่เศร้าโศกเสียใจ
เราผ่านการอ่านถ้อยคำดังกล่าวหลาย ๆ ครั้งในชีวิต เพราะประโยคนั้น ถูกวางไว้ในหลายตำแหน่งของอัลกุรอ่าน คนอ่านกุรอ่านที่เข้าใจ หรือพอเข้าใจ ย่อมรู้ว่า ถ้อยคำดังกล่าว เป็นการอธิบายของอัลลอฮฺถึงสภาพของชาวสวรรค์ว่า พวกเขาไม่มีความหวาดกลัว ไหวหวั่น และพวกเขาก็ไม่เศร้าโศกเสียใจ
เมื่อเป็นที่รู้กันดี ว่าชาวสวรรค์คือคนที่มีความสุขที่สุด มีความสุขอย่างแท้จริง เราจึงพยายามใคร่ครวญ ขบคิดว่า ความสัมพันธ์ระหว่าง ‘ไม่หวาดกลัวและไม่เสียใจ’ เกี่ยวข้องกับความสุขอย่างไรบ้าง? ทำไมถูกนำมาอธิบายถึงความสุขของชาวสวรรค์ ซ้ำ ๆ ในหลายซูเราะฮฺ
ใช่แล้ว! มีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นระหว่างลักษณะของการไม่กลัวและไม่เศร้า กับความสุขที่เราถามหา ความกลัวมักถูกใช้เพื่ออธิบายปฏิกิริยาของมนุษย์ต่ออนาคต ในขณะที่ความเสียใจเป็นหนึ่งในปฏิกิริยาของมนุษย์ต่ออดีต หรือพูดให้เข้าใจง่ายอีกคือ ผู้คนจะหวั่นกลัว กังวล ต่ออนาคตที่คาดเดาไม่ได้ และเสียใจ เสียดาย ต่ออดีตที่ได้พลาดพลั้งหรือไม่สมหวัง เหล่านี้เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ชีวิตของคนหนึ่ง ‘ไม่มีความสุข’ บ้างจมกับอดีต บ้างวิตกกับอนาคต
อดีต ไม่ได้หมายถึงแค่อดีตที่ผ่านไปเป็นแรมปี แต่ยังรวมถึงชั่วโมงที่แล้วที่ล่วงผ่านนั้นด้วย ทุกอย่างคืออดีต มีหลายคนที่เสียเวลาที่จะมีความสุขกับชีวิต ด้วยการนั่งโพนทะนา ถ้าทำเช่นนั้น ก็คงไม่เป็นเช่นนี้ ถ้าทำเช้านั้น ก็คงไม่เป็นเช่นนั้น จึงมีรายงานจากสลัฟ ว่าคำพูด ‘ถ้า..’ ที่มีนัยการพร่ำเพ้อถึงอดีต เป็นที่น่าตำหนิ เป็นที่มิควร
อนาคต คือสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น มีอีกส่วนหนึ่งของมนุษย์ที่เขาหมกมุ่น วิตก กับสิ่งที่คาดการณ์ไม่ได้ การจัดการความสัมพันธ์ของตัวเองกับอดีต และอนาคตอย่างไม่สมดุล เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้คนหนึ่งทิ้งปัจจุบันที่เป็นอยู่ ทั้ง ๆ ความสุขคือการอยู่กับความจริง อยู่กับปัจจุบัน อยู่กับการยอมรับ และการริฎอ (พอใจ)
แน่นอน ความไม่กลัว ความไม่เศร้าของชาวสวรรค์ เพราะการแข่งขันวันนั้นย่อมสิ้นสุดแล้ว ผู้ชนะ ที่รอดจากไฟนรก และพบกับความสำราญของสวรรค์ ย่อมไม่ต้องกลัวอดีตที่พลั้งและกลัวอนาคตที่ไม่แน่นอน เนื่องจากนั่นคือสวรรค์ แต่สำหรับชีวิตดุนยานี้ การจะสร้างความไม่กลัวและไม่เศร้า เราจำเป็นต้องมี 2 เครื่องมือสำคัญ
คือ เชื่อมั่นในพระเจ้า ตะวักกัลกับอัลลอฮฺ ต่อเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นในวันข้างหน้า และอีกเครื่องมือคือ เตาบะฮฺต่อพระองค์ อย่าสิ้นหวังกับความพลาดพลั้ง ต่ออดีตที่ล่วงผ่านไป เมื่อเราใช้ 2 เครื่องมือนี้อย่างเต็มประสิทธิภาพ อย่างน้อย ๆ เราจะได้สัมผัสความสุขตามนิยามของชาวสวรรค์ แม้เป็นความสุขที่เทียบกันไม่ได้แต่ก็ได้เดินตามแนวทางพวกเขา ที่จะไม่มีความหวาดกลัวใด ๆ และพวกเขาจะไม่เศร้าโศกเสียใจ
ถ้าตามหาความสุขของชีวิต ลองขจัดความกลัว ความกังวลที่ไม่พอดี และขจัดความเศร้า ความเสียดายที่ตามหลอกหลอน ด้วยการตะวักกัล การเชื่อมั่น และการเตาบะฮฺซ้ำ ๆ ต่อคืนวันที่ล่วงผ่าน
อาจได้พบความสุขสักครั้ง ก่อนจะได้สัมผัสความสุขนิรันดร์ ในวันที่ไม่ต้องหวาดหวั่น และไม่ต้องเสียใจ อย่างแท้จริง..
