ชาวโรฮิงญาหลายหมื่นคน รวมตัวกันที่ค่ายผู้ลี้ภัยในคอกซ์บาซาร์ ของบังกลาเทศ เพื่อเรียกร้องการยุติความรุนแรงและเปิดทาง สำหรับการกลับไปสู่เมียนมาอย่างปลอดภัย เนื่องในวันครบรอบ 7 ปีที่กองกำลังทหารเมียนมาเข้าโจมตี จนทำให้ชาวโรฮิงญามากกว่า 73,000 คน ต้องอพยพลี้ภัยไปที่บังกลาเทศ ซึ่งสหประชาชาติกล่าวว่า เหตุการณ์ดังกล่าวเป็นความตั้งใจในการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์
พวกชุมนุมได้ถือป้ายโดยมีข้อความเช่น “ความหวังคือบ้าน” และ “ชาวโรฮิงญาคือประชาชนของเมียนมา” พร้อมคาดแถบผ้าที่เขียนว่า ‘การรำลึกถึงการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์โรฮิงญา’ ด้วย ทั้งนี้ชาวโรฮิงญามากกว่า 1 ล้านคน ที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ในค่ายผู้ลี้ภัยที่สกปรกทางตอนใต้ของบังกลาเทศ ด้วยความหวังอันริบหรี่ในการกลับบ้าน แม้ว่าพวกเขาจะถูกปฏิเสธในการเป็นพลเมือง รวมถึงสิทธิต่างๆ ในเมียนมาก็ตาม
ในขณะเดียวกัน ประชาชนในบังกลาเทศเริ่มต่อต้านการลี้ภัยของชาวโรฮิงญา เนื่องจากในบังกลาเทศมีประชากรมากอยู่แล้ว และกองทุนช่วยเหลือชาวโรฮิงญาลดน้อยลง โดยรัฐมนตรีต่างประเทศบังกลาเทศกล่าวว่า การส่งคืนตัวผู้ลี้ภัยกลับสู่เมียนมาเป็นหนทางแก้ไขเดียว บังกลาเทศไม่มีส่วนรับผิดชอบในการรับจำนวนผู้ลี้ภัย พร้อมเรียกร้องให้อินเดียและประเทศอื่นๆ เข้ามาแก้ไขในเรื่องนี้ให้มากขึ้น และนานาชาติร่วมกดดันให้กองทัพยะไข่หยุดโจมตีชาวโรฮิงญา
ด้าน Burma Human Rights Network ซึ่งเป็นองค์กรจากสหราชอาณาจักรที่ทำงานเพื่อสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพทางศาสนาในเมียนมาร์ เฉลิมฉลองครบรอบ 7 ปีของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวโรฮิงญาด้วยการเรียกร้องให้ประชาชนตระหนักถึงการละเมิดที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องต่อชาวโรฮิงญา โดยเรียกร้องให้รัฐบาลของนายกรัฐมนตรี องค์กรระหว่างประเทศ และภาคประชาสังคม “ใช้มาตรการทันทีและมีประสิทธิผล” เพื่อยุติความทุกข์ทรมานดังกล่าว
ขณะที่เรากำลังเฉลิมฉลองครบรอบ 7 ปีของการสังหารหมู่ชาวโรฮิงญาของกองทัพเมียนมาร์ โลกกำลังยืนอยู่บนทางแยกที่น่ากลัว เมื่อวันที่ 25 สิงหาคม 2017 กองทัพได้เริ่มปฏิบัติการสังหารหมู่ ข่มขืน และทำลายหมู่บ้านชาวโรฮิงญาอย่างเป็นระบบ เจ็ดปีต่อมา ความโหดร้ายเหล่านี้ไม่เพียงแต่ยังคงดำเนินต่อไป แต่ยังทวีความรุนแรงขึ้นจนกลายเป็นปฏิบัติการสังหารหมู่ที่วางแผนไว้ล่วงหน้า กองทัพเมียนมาร์ดำเนินการอย่างไม่เกรงกลัวต่อการลงโทษ ในขณะที่ชุมชนระหว่างประเทศล้มเหลวในการดำเนินการอย่างเด็ดขาด
Kyaw Win ผู้อำนวยการบริหารของ Burma Human Rights Network (BHRN) กล่าวว่า “เจ็ดปีผ่านไปแล้วในโศกนาฏกรรมครั้งนี้ ชาวโรฮิงญายังคงต้องทนทุกข์ทรมานและเสียชีวิต โดยถูกละทิ้งจากชุมชนระหว่างประเทศ การนิ่งเฉยของโลกไม่เพียงแต่ไม่สามารถหยุดยั้งการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ได้เท่านั้น แต่ยังทำให้กองทัพเมียนมาร์และกลุ่มติดอาวุธอื่นๆ กล้าที่จะก่ออาชญากรรมต่อไปโดยไม่ต้องรับโทษด้วย ชีวิตอีกกี่ชีวิตที่ต้องสูญเสียไป ก่อนที่โลกจะเริ่มลงมือปฏิบัติอย่างจริงจัง”
ชาวโรฮิงญาประมาณ 600,000 คนยังคงถูกคุมขังอยู่ในเมียนมาร์ภายใต้สภาพที่เลวร้าย ซึ่งเทียบเท่ากับระบบการแบ่งแยกสีผิวที่บังคับใช้โดยรัฐ ตั้งแต่ที่คณะทหารยึดอำนาจจากการรัฐประหารในปี 2564 คณะทหารได้เพิ่มการก่อการร้ายต่อชาวโรฮิงญามากขึ้น โดยละเมิดคำประณามของนานาชาติ และขัดคำสั่งของศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ (ICJ) ซึ่งมุ่งป้องกันไม่ให้เกิดการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์เพิ่มเติม
