อัลฮะยาอฺ นี่คือนามของความละอาย
#แนวทางที่เที่ยงตรง
3 MIN.READ
…
อัลฮะยาอฺ นี่คือนามของความละอาย
รากศัพท์ของมันเนี่ยก็มาจาก ฮะ-ยี-ยะ อิสตะฮฺยา
มันก็คือรากศัพท์เดียวกัน ใกล้เคียงกับคำว่า ฮะยา
ฮะยา นามของมันก็คือแปลว่า ชีวิต
อุละมาอฺจึงบอกว่า ความละอายเนี่ย
รากศัพท์มันมาจากรากศัพท์เดียวของคำว่า ชีวิต
ทำไมอ่ะ ? เพราะคนที่มีความละอาย คือคนที่มีชีวิต
คนที่มีความละอายคือคนที่มีชีวิต แสดงว่าคนที่ไม่มีความละอาย
หน้าด้านไง เหมือนคนตายไง / ก็คือคนที่ไม่มีชีวิต
ตบคนตายนี่ ตบศพเนี่ยมันจะรู้สึกมั้ย มันด้าน ไม่มีชีวิตชีวา
แต่คนอายนี่ไม่ต้องตบนะ แค่สะกิดอย่างเนี่ย ก็เออๆๆๆๆ
มีชีวิตชีวา และการละอายมาจากการมีชีวิต
