ในศาสนาของเรา คำว่า “การปลีกตัวออกห่าง” นั้นมีความหมายพิเศษ ซึ่งหมายถึง การหลีกห่างจากความชั่วและบรรดาผู้กระทำผิด และการทำตัวให้ไกลจากกลุ่มคนที่ไร้สาระ เมื่อคุณปลีกตัวเองออกจากความชั่วร้ายเช่นนี้ คุณก็จะมีโอกาสทำความเข้าใจ ไตร่ตรอง และเก็บเกี่ยวผลผลิตจากสวนแห่งความรู้
เมื่อคุณปลีกตัวเองออกจากสิ่งต่าง ๆ ที่หันเหคุณออกจากการเชื่อฟังอัลลอฮฺ ก็เท่ากับว่าคุณจ่ายยาขนานหนึ่งให้แก่ตัวคุณเอง ซึ่งเป็นสิ่งบำบัดที่จิตแพทย์พบว่ามีผลในการรักษาสูงที่สุด เมื่อคุณหลบหลีกให้พ้นจากความชั่วและเรื่องไร้สาระ สมองของคุณก็จะถูกกระตุ้นให้ทำงาน ผลที่เกิดขึ้นก็คือการเพิ่มพูนความศรัทธา การกลับเนื้อกลับตัว และการรำลึกถึงอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตา
อย่างไรก็ตาม การพบปะกันบางอย่างไม่เพียงแต่เป็นที่แนะนำ แต่ยังเป็นสิ่งจำเป็นอีกด้วย เช่น การละหมาดญะมาอะฮฺ การรวมตัวกันศึกษาศาสนา และการรวมกลุ่มกันเพื่อทำความดีทุกประเภท
ในส่วนของการรวมตัวที่เต็มไปด้วยการล้อเล่นและเรื่องไม่เป็นเรื่องก็ให้พึงระวังและหนีห่างจากการเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มนี้ พึงเสียใจในความผิดพลาดของคุณ รักษาลิ้นของคุณให้ดี และรู้สึกพอใจกับการอยู่ในบริเวณบ้านของคุณ
ถ้าคุณรวมตัวกับคนอื่นด้วยเหตุผลที่ไร้สาระ คุณก็จะบั่นทอนความมั่นคงและความสงบสุขในจิตใจของคุณเอง เพราะบางทีคนที่คุณคบหาสมาคมโดยขาดความรอบคอบนั้น อาจเป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้เวลาอย่างไร้สาระ เขาอาจหัวหน้าแห่งการแพร่กระจายคำโกหก หรือเป็นผู้เก่งกาจในการก่อปัญหาและความเสื่อมเสีย
لَوْ خَرَجُواْ فِيكُم مَّا زَادُوكُمْ إِلاَّ خَبَالاً وَلَأَوْضَعُواْ خِلاَلَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ
หากว่าพวกเขาออกไปในหมู่พวกเจ้าแล้วก็ไม่มีอะไรเพิ่มแก่พวกเจ้า นอกจากความเสียหายเท่านั้น และแน่นอนพวกเขาก็ย่อมฉวยโอกาสยุแหย่ระหว่างพวกเจ้า โดยปรารถนาให้เกิดความวุ่นวายแก่พวกเจ้า… (อัต-เตาบะฮฺ 9 : 47)
เราขอแนะนำให้คุณสร้างความเข้มแข็งให้ตนเองเพื่อยืนหยัดในจุดหมายของคุณ ปลีกตัวอยู่ในห้องของคุณไม่ออกไปไหนนอกจากเพื่อการพูดและการกระทำที่ดี เมื่อคุณนำคำแนะนำนี้ไปใช้ คุณจะพบว่าจิตใจของคุณกลับมาอยู่ภายใต้การควบคุมของคุณเอง
ดังนั้น จงใช้เวลาให้เป็นประโยชน์และปกป้องชีวิตของตัวเองจากการสูญเสียไปอย่างไร้ค่า หยุดลิ้นของคุณจากการนินทา ปลดปล่อยหัวใจของคุณให้เป็นอิสระจากความกระวนกระวายใจ และรักษาหูของคุณให้พ้นจากการฟังสิ่งที่หยาบคาย
เรื่อง “แค่บ้านของคุณก็เพียงพอแล้ว” (เขียนโดย เชคอาอฎ อัลก็อรนีย์)
แปลสรุปความจากหนังสือ “ลา ตะหฺซัน” (Don’t be Sad)
